به گزارش پیام آمارد ، از کنار میدان ۱۷ شهریور شهر آمل که عبور می کنی جمعی از کارگرانی را می بینی که همه با لباس های رنگ و رو رفته با بقچه ای زیر بغل و دستمال بر گردن که رنگ صورت تک تک آنها همچون فصل سرد زمستان بی رنگ و پژمرده است. به امید کسب روزی در سطح خیابان پراکنده شده اند و چشمشان به راه است تا کسی از راه برسد و به آنها پیشنهاد کار بدهد.

این کارگران صبح زود از خانه بیرون می آیند تا به میدان اصلی شهر بروند، در فصل سرما در گوشه ای از خیابان کنار هم  دور آتشی که روشن کرده اند جمع می شوند و منتظر می مانند اما این انتظار ممکن است تمام روز هم طول بکشد و گاهی انتظار بی نتیجه می شود و آنها نگران هستند که دست خالی به خانه برگردند و شرمنده خانواده شان باشند.
 این کارگران روز مزد روزگارشان را به سختی می گذرانند و هیچ گونه حقوق و بیمه ای ندارند و در فصل زمستان که حجم کار های مختلف کمتر می شود کار آنها هم کم می شود.
اگر دقت کرده باشید هر روز به تعداد این آقایان اضافه می شود که اغلب آن ها را افراد کم سن و سال تشکیل می دهند.
به گزارش نگاه مازندران ، دور میدان شهر همه روزه محل تجمع افرادی است که برای امرار معاش خانواده و کسب روزی حلال تلاش می‌کنند و حتی از جایگاهی برای جویای کار بهره‌مند نیستند.
از هنگام سحر به مرکز شهر می‌آیند و منتظر می‌مانند با این فکر که آیا می‌توانند امروز دست پر به خانه خود روند و باز هم صبح فردا تکرار می‌شود.
شهرستان  آمل با دیگر نقاط استان مازندران از نظر بیکاری افراد تفاوتی دارد و البته این بیکاری به نسبت جمعیت شهر متفاوت است و  یکی از عوامل و عواقب بیکاری به وجود آمدن کارگران روز مزد است که به صورت روزانه کسب درامد می کنند و آنها را به عنوان کارگر دور میدان میشناسند .
در شهر های مختلف جایگاههای متفاوت برای این نوع کارگرها در نظر می گیرند ولی بیشتر در اطراف یک میدان بخصوص و پرت که مزاحمتی برای کسی ایجاد نشود جمع می شوند اما در شهر هزارسنگر آمل کسی به فکر این شهر نیست متاسفانه همه مسئولین شهری در خواب غفلت به سر می برند این درحالی است که هر روز وضیعت این شهر بد و بدتر می شود.
هدف از این نوشته اشاره به وضعیت این دسته کارگران شهرستان آمل می باشد که مثل دیگر شهرها از این جور کارگرها برخوردار است که تعدادشان نیز کم نیست . متاسفانه سالهاست که جای که این دسته از کارگرها جمع می شوند درست مرکز شهر  آمل  است جای که اوج جمعیت و مرکز بازر شهر محسوب می شود جای که زن و بچه های برای خرید هجوم می آورند جای که  مغازه های زیادی  وجود دارد یا مسافرانی از شهر ها و استان های  دیگر جهت کاسبی و خرید یا عبور از آن  قسمت از عبور می کنند.
وقتی شخصی برای اولین بار با این صحنه مواجع می شود نگرشی کاملا منفی از شهر آمل برداشت می کند و احساس می کند که در این شهر همه به نوعی کارگر و روز مزدند و یک شهر کاملا درمانده است .

گذشته از گرما و سرمای هوا در فصول مختلف سال که رنجی مضاعف بر کارگران تحمیل می کند، نبود مکانی مخصوص برای این افراد جهت ساماندهی نیروی کار، متاسفانه تا حد زیادی باعث پائین آمدن شان و شخصیت اجتماعی این عزیزان می شود. چه بسیار افرادی که برای کسب رزق و روزی حلال و تامین مایحتاج خانواده خویش به این مکان می آیند اما متاسفانه باید نگاه خویش را از چشمان تحقیرکننده بعضی از رهگذران بدزدند.
مسئولان باید در جهت ساماندهی این قشر زحمت کش جامعه تدابیری بیندیشند و مکان و شرایط خوبی برایشان مهیا شود.
امید است که مسئولان شهرستان آمل و مردم فهیم شهرستان اهمیت این قضیه را درک کنند و می بایست برای حفظ کرامت انسانی این اشخاص و بالابردن نظم عمومی شهر راهکاری برای این مسئله اندیشیده شود، و با تعبیه مکانی جهت حضور و ساماندهی کارگران روزمزد، به رفع مشکلات این قشر زحمتکش پرداخته شود.

سینا هدایت – نگاه مازندران ( نگاه نیوز)